BIO2 Povzetki seminarjev: Difference between revisions

From Wiki FKKT
Jump to navigationJump to search
No edit summary
Line 1: Line 1:
== Gregor Gunčar: Naslov seminarja ==
== Đorđe Dimitrijević: PLC REGULACIJA: NASTAJAJOČI MODELI MOLEKULARNIH MEHANIZMOV ==
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed tempus euismod mi et aliquam. Integer quis risus nunc, non pharetra erat. Maecenas sollicitudin aliquet ultrices. Nullam pretium dapibus lacus, in dignissim tortor aliquam ac. Sed quis mi in augue egestas ultricies at nec diam. Nulla aliquet, purus vitae consequat imperdiet, tortor lacus ullamcorper libero, tincidunt interdum nulla velit sit amet dolor. Fusce tempor, justo nec dictum vulputate, nisi purus congue nibh, sit amet posuere turpis magna sit amet purus. Proin viverra auctor augue, quis pulvinar purus imperdiet et. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Aenean tempus placerat nisi, eget tincidunt velit mollis vel. Integer pharetra urna id felis pharetra porttitor. Morbi mollis hendrerit felis. Cras convallis sem eget tortor laoreet nec porttitor urna ornare. Quisque laoreet mollis massa a molestie. Sed dapibus consectetur fringilla. Ut tristique, lacus id accumsan pulvinar, metus sem malesuada felis, ut gravida nulla turpis at magna. Proin bibendum odio ac neque pretium interdum. Maecenas sed libero at urna porta euismod. Sed vulputate iaculis quam a tincidunt. Nulla in aliquet quam. Curabitur in est quis lacus sodales varius. Sed vestibulum, tellus et rhoncus congue, odio quam egestas risus, in scelerisque tellus ante nec ipsum. Integer consequat diam tincidunt lacus pretium vel sollicitudin eros euismod. Nam nunc turpis, suscipit id pretium fringilla, tincidunt sed metus. Etiam vitae erat dui, id hendrerit felis. Phasellus enim nisl, pretium vel posuere nec, mattis sit amet eros. Integer mollis mollis varius. Praesent tellus leo, consectetur ac condimentum ac, pulvinar quis lorem. Vestibulum ac augue magna.
 
Fosfoinozitol specifične  fosfolipaze C  so pogoste signalne komponente povezane z  aktivacijo večina celičnih receptorjev.
 
Družine PLC so kompleksni,  več domenski proteini in skupaj pokrivajo širok spekter regulatornih interakcij, zajemajoč direktno vezavo  na podenote G proteinov, majhne GTPaze iz Rho in Ras družin, receptorne in ne-receptorne  tirozin- kinaze in lipidne komponente celičnih membran.
 
Nedavne strukturne določitve PLC komponent in njihovih kompleksov  z regulatornimi proteini in direktne mehanistične študije, s prejšnjimi deli, so zagotovile temelje za  predloge molekularnih mehanizmov, ki strogo regulirajo PLC aktivnost.
 
'''FUNKCIONALNA IN SIGNALNA  RAZNOLIKOST PLC  ENCIMOV'''
 
PLC encimi najdeni v evkariontih sestavljajo sorodno skupino proteinov, ki cepijo polarno skupino glavo fosfatidilinozitola 4,5 bisfostata
( PtdIns( 4,5)P2 )[1,2].  
 
Najbolje dokumentirana  posledica te reakcije in glaven/prvenstven celični signalni odziv je  nastanek dveh sekundarnih obveščevalcev :
 
Inozitol 1,4,5-trifosfat ( Ins(1,4,5)P3), univerzalen kalcijev- mobiliziran sekundaren obveščevalec,
in diacilglicerol( DAG), aktivator več tipov efektorskih proteinov vključno z izooblikami protein- kinaz C.
 
Ti sekundarni obveščevalci zagotovijo skupen člen, od visoko specifičnih receptorjev za hormone, nevrotransmiterje, antigene, komponent zunajceličnega matriksa in rastnih faktorjev,do navzdol intracelularnih(znotrajceličnih) tarč.  
 
S tem načinom prispevajo k regulaciji raznovrstnih bioloških funkcij kot so celično gibanje, fertilizacija in senzorna transdukcija.  
 
Ena izmed pomembnih vlog različnih fosfoinozitidnih vrst je v ciljanju/usmerjanje proteina na posebnih subceličnih razdelkih za pomemben nadzor membranskega razvrščanja in celičnega gibanja.[3-5]


== Ime Priimek: Naslov seminarja ==
== Ime Priimek: Naslov seminarja ==

Revision as of 17:55, 18 October 2010

Đorđe Dimitrijević: PLC REGULACIJA: NASTAJAJOČI MODELI MOLEKULARNIH MEHANIZMOV

Fosfoinozitol specifične fosfolipaze C so pogoste signalne komponente povezane z aktivacijo večina celičnih receptorjev.

Družine PLC so kompleksni, več domenski proteini in skupaj pokrivajo širok spekter regulatornih interakcij, zajemajoč direktno vezavo na podenote G proteinov, majhne GTPaze iz Rho in Ras družin, receptorne in ne-receptorne tirozin- kinaze in lipidne komponente celičnih membran.

Nedavne strukturne določitve PLC komponent in njihovih kompleksov z regulatornimi proteini in direktne mehanistične študije, s prejšnjimi deli, so zagotovile temelje za predloge molekularnih mehanizmov, ki strogo regulirajo PLC aktivnost.

FUNKCIONALNA IN SIGNALNA RAZNOLIKOST PLC ENCIMOV

PLC encimi najdeni v evkariontih sestavljajo sorodno skupino proteinov, ki cepijo polarno skupino glavo fosfatidilinozitola 4,5 bisfostata ( PtdIns( 4,5)P2 )[1,2].

Najbolje dokumentirana posledica te reakcije in glaven/prvenstven celični signalni odziv je nastanek dveh sekundarnih obveščevalcev :

Inozitol 1,4,5-trifosfat ( Ins(1,4,5)P3), univerzalen kalcijev- mobiliziran sekundaren obveščevalec, in diacilglicerol( DAG), aktivator več tipov efektorskih proteinov vključno z izooblikami protein- kinaz C.

Ti sekundarni obveščevalci zagotovijo skupen člen, od visoko specifičnih receptorjev za hormone, nevrotransmiterje, antigene, komponent zunajceličnega matriksa in rastnih faktorjev,do navzdol intracelularnih(znotrajceličnih) tarč.

S tem načinom prispevajo k regulaciji raznovrstnih bioloških funkcij kot so celično gibanje, fertilizacija in senzorna transdukcija.

Ena izmed pomembnih vlog različnih fosfoinozitidnih vrst je v ciljanju/usmerjanje proteina na posebnih subceličnih razdelkih za pomemben nadzor membranskega razvrščanja in celičnega gibanja.[3-5]

Ime Priimek: Naslov seminarja

Integer egestas blandit augue. Sed quis pulvinar mauris. Etiam elementum turpis ac velit dapibus non vulputate purus eleifend. Nam ultrices eleifend metus, eu faucibus elit adipiscing eget. Donec gravida, mauris ac vulputate rutrum, sapien magna consectetur sapien, at ullamcorper lectus quam et dolor. Suspendisse tempus felis suscipit enim mattis sit amet molestie mi sagittis. Integer ultricies dolor sit amet lectus ultrices eu volutpat erat viverra. Maecenas non rutrum massa. Etiam porta ultrices accumsan. Maecenas a eros vel arcu porta dignissim sed eu metus. Proin blandit turpis varius risus dignissim condimentum tincidunt tortor cursus. Integer cursus, lorem convallis ultricies blandit, augue sem scelerisque nisi, ut laoreet urna lacus ut orci. Duis nec sem est. Vivamus eget ipsum leo. Suspendisse a eleifend neque. Aliquam nec nunc neque. Morbi mi arcu, egestas at ullamcorper eget, sagittis a nunc. Aliquam gravida consequat nulla, nec faucibus sapien commodo ac. Etiam sed turpis sem, et mollis augue. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit.In fermentum aliquet odio, a hendrerit odio blandit a. Nullam elementum erat in nisi convallis a adipiscing urna congue. Mauris ac pulvinar nulla. Vestibulum lobortis diam in arcu accumsan lobortis. Vestibulum molestie sapien eget urna lobortis vestibulum. In enim sem, rhoncus facilisis laoreet sed, rhoncus malesuada eros. Proin consectetur lectus ornare lorem ullamcorper venenatis. Nam vel odio at elit mollis congue. Duis a metus ante, eget accumsan mauris. Phasellus orci lorem, rhoncus vitae scelerisque et, feugiat quis orci. Etiam consequat nunc nec justo tincidunt et condimentum diam tristique. Sed semper tortor non augue luctus sit amet feugiat mauris aliquam.

Vito Frančič: Proteini WD40: središča v omrežju celičnih biokemijskih interakcij

Domene WD40 so beta propelerji, ki so večinoma sestavljeni iz sedmih WD ponovitev. Te ponovitve so kratki strukturni motivi sestavljeni iz približno 40 aminokislin in se pogosto končajo z dipeptidom triptofan-asparaginska kislina (W-D). Proteini, ki vsebujejo domene WD40, so velika družina in jih najdemo v vseh evkariontih. Njihove pomembne lastnosti so, da nimajo sposobnosti katalize, da večinoma opravljajo vlogo platform, na katerih se sestavljajo proteinski kompleksi, in da so močno zastopani v dosedaj raziskanih evkariontskih proteomih. Sodelujejo v mnogih pomembnih procesih, ki so nujni za preživetje celice, recimo signalna transdukcija, delitev celice, spremembe citoskeleta, kemotaksa, procesiranje RNA, … Domene WD40 so sposobne interagirati z mnogo različnimi tipi molekul in so zelo prilagodljive. Vse te lastnosti domen WD40 so najbolje razvidne iz primerov proteinov, ki vsebujejo te domene. Kompleks PRC2 (njegovi najbolj raziskani podenoti sta EED in RbAp46/48) igra pomembno vlogo pri utišanju gena Polycomb; proteini Seh1, Nup85, Sec13 in Nup145 igrajo pomembno vlogo pri sestavljanju plašča jedrnih por; na protein DDB1 deluje V-protein virusa SV5 ter s tem prepreči imunski odziv; kompleks DDB1-DDB2 sobeluje v prepoznavanju in odpravljanju napak na DNA, ki so jo poškodovali UV žarki.

Ime in priimek: Naslov seminarja

Maecenas vitae consequat nunc. Curabitur erat mi, pulvinar vitae gravida eu, varius id justo. Sed vestibulum laoreet tortor, varius mattis magna gravida adipiscing. Nunc venenatis velit ac lectus cursus tincidunt. Sed congue, orci vel rutrum rhoncus, nulla tellus vestibulum magna, ut bibendum lectus lectus id lacus. Praesent enim diam, lobortis quis auctor et, blandit vel nunc. Quisque arcu ipsum, vestibulum vel consequat eget, porttitor pellentesque risus. Integer ut nunc nunc, nec pellentesque nulla. Etiam nunc neque, congue at mattis sit amet, vulputate eget ipsum. Maecenas ac massa nisi. Nam ut sem quis orci cursus dictum. Donec vestibulum quam ligula, elementum pretium nisl. Morbi pretium ullamcorper libero at vehicula. In sit amet nibh lacus. Vivamus ac tortor quis nisi rhoncus pretium. In vel ante dapibus lorem viverra tempor vitae sed metus. Nullam lorem nulla, bibendum et sagittis a, condimentum in mi. Duis commodo, velit sit amet porta ornare, enim magna consequat purus, vitae mattis est risus nec massa. Nam at mauris ante, in sagittis lorem. Suspendisse potenti.